“Voorzitter,

Als reactie op de bestuursrapportage komt de ChristenUnie met drie P’s: Poen, Pech en Positie. Dat wil ik graag toelichten.

De eerste P, poen

Wat de ChristenUnie betreft zijn we het de inwoners van Zeeland wel verplicht dat we een compleet en correct overzicht hebben van onze financiële situatie. De situatie rond Delta vergroot de urgentie maar daarop komen we aan het eind van de vergadering op terug. Bij het overzicht hoort ook dat we weten wat we aan vrij in te zetten reserve hebben. Daar ligt nu voor onze controlerende rol als PS een belemmering. Bedragen die in de tijd naar voren worden geschoven worden toegevoegd aan de algemene reserve, de zogenaamde boeggolf. En meerkosten van de Sloeweg zijn nog niet verwerkt. Ons verzoek aan de Gedeputeerde is om de begroting aan te vullen met een specificatie van de reserve, het vrij besteedbare deel én de delen die al zijn gereserveerd voor een bepaalde bestemming.

Dan de tweede P, van pech. Dat gaat over risico's. Hierop hebben wij een slag te maken, door  introductie van volwaardig risicomanagement. En daarbij de uitdaging om niet steeds zelf alle risico's van meerwerk te dragen maar om te kiezen voor andere contractvormen. De nieuwe directeur voor grote projecten kan hierin een sleutelrol vervullen. Wij verwachten hiervoor een goed plan van aanpak in het collegeprogramma maar vinden het belang zo groot dat we daar staten breed op moeten inzetten.

De 3e P is die van positie. Kennispositie, onderhandelingspositie. Een aantal dossiers als bijvoorbeeld infrastructurele projecten en Thermphos zijn complex en dat maakt ons als opdrachtgever kwetsbaar in de onderhandelingen over meerwerk. De kracht van de ambtelijke organisatie moet zijn dat men daarin juiste keuzes maakt. Over wat er technisch inhoudelijk moet gebeuren, zelf doen of uitbesteden maar ook voor inschatting van budgetten en dan zijn we rond bij de P van POEN.

Drie P’s dus: POEN (degelijk financieel beleid),PECH (adequate risicobeheersing) en POSITIE (een organisatie die is toegerust op haar taak).

Tot slot: de benodigde transitie gaat om kennis, vaardigheden en systemen maar zal zeker niet lukken zonder aandacht voor een bijpassende organisatiecultuur van openheid en vertrouwen. Wij dagen de andere partijen uit, vooral hen die ook degelijk bestuur hoog in het vaandel hebben, daarin samen op te trekken. De krachten te bundelen. Of - zoals wij als ChristenUnie dat verwoorden - dat te doen in verbinding met elkaar.

Over de uitgangspunten van de begroting hebben wij verder geen opmerkingen.

Dank u wel.