21 september 2011 meldde voorzitter J. Remkes namens het IPO dat een onderhandelingsakkoord beleid natuur en landelijk gebied was bereikt. Er was op dat moment al een jaar lang onderhandeld. 

Hoofdpunten uit het akkoord zijn:
De Ecologische Hoofdstructuur (EHS) zal later in 2021 worden voltooid en zal kleiner van omvang zijn dan oorspronkelijk gepland. Daarnaast worden de provincies, en dus ook Zeeland, vanaf 2014 financieel verantwoordelijk voor de herijkte EHS en krijgen daarvoor 100 miljoen extra in het Provinciefonds. Dit lijkt aardig, maar het is mager in vergelijking met het eerder overeengekomen beleid.

In deze vergadering besluiten we of we met dat akkoord instemmen of niet.

Dat leidt voor de fractie van de ChristenUnie tot en aantal afwegingen die voor ons belangrijk zijn. Belangrijkste punt in het nieuwe akkoord is dat het beleid voor het landelijk gebied in volle omvang wordt gedecentraliseerd van rijk naar provincies. Daarvan zijn wij als fractie op zich zelf een groot voorstander, mits de taakverdeling en verantwoordelijkheden tussen Rijk en Provincie ook goed worden geregeld. En dat zijn ze naar onze mening niet.

Bovendien werd in de staart van de presentatie ook nog het dreigement neergelegd door staatssecretaris Bleker dat het akkoord van tafel zou zijn, als er ook maar 1 provincie “tegen” zou stemmen. En inmiddels zijn dat nu dus nu twee Provincies, nl. Brabant en Groningen.
Blijft nu de vraag of de staatssecretaris woord houdt, anders spreken we hier dus nu al met elkaar, over een akkoord dat in feite niet meer aan de orde is.

Wat de status van het akkoord nu ook is, het neemt niet weg dat wij hier toch nog wel inhoudelijk nader op willen ingaan. De ChristenUnie is voorstander van een aantal zeer aangelegen zaken en ‘waarden’ in het openbaar bestuur, dat zijn:
                              -De overheid is betrouwbaar: en afspraak is dus ook afspraak!
                              -En als je afspraken maakt, laten het dan duidelijke afspraken zijn, zonder losse  
                              eindjes.

En voorzitter, het voorliggende akkoord voldoet met name op deze punten niet aan de door ons gestelde waarden, ik wil dat nog toelichten.
We zien, dat juist nu in deze economisch minder makkelijke tijden, het lijkt of er op het gebied van bezuinigingen op natuur, maar niet genoeg gesneden kan worden. Afspraken en opvattingen uit het verleden lijken in rook op te gaan. Eenzijdig worden de afspraken vanuit de pot :”Investeringsbudget Landelijk Gebied (ILG)” en voor het realiseren van de Ecologische Hoofdstructuur opgezegd, en de rekening hiervan wordt bij de provincie gedeponeerd. Dit vinden wij een afkeurenswaardige manier om als overheden onderling met elkaar om te gaan. Ook de nieuwe afspraken zorgen voor veel open eindjes en een bestuurlijk doolhof.

Veel onzekerheid, zoveel onduidelijkheid, dat past naar de mening van de ChristenUnie niet bij een overheid die betrouwbaar, duidelijk en transparant wil en moet zijn.

Natuurlijk leven wij in een tijd waarin bezuinigingen nodig zijn. De Nederlandse economie verkeert in een recessie. Er wordt in Den Haag hardop gesproken over een nieuwe ronde van extra bezuinigen. We begrijpen dat ook bezuinigingen op natuur en onderhoud plaats moeten vinden. Wanneer we thuis immers minder geld te besteden hebben, licht wellicht de tuin er ook wat slordiger bij, maar dat het Rijk nu dan de keuze maakt zo onevenredig veel te bezuinigen op met name “natuur” vinden wij ver buiten alle proporties gaan. Op die manier wordt dus onze Zeeuwse tuin een woestenij waarin ook structurele schade en kapitaalsvernietiging van eerder investeringen plaats vindt.

Met dit akkoord kunnen we niet eens het minimale beheer van de bestaande natuur op orde houden. Laat staan dat we in natuur, landbouw, recreatie, nog nieuw kunnen investeren. Al met al dus een bezuiniging, die we zullen gaan zien in het ( nu nog zo) mooie Zeeland.

In dit sombere perspectief bezien, waarderen wij des te meer de aanpak die het college tot nu toe heeft gevolgd. Het is goed dat de provincie haar taak en eigen verantwoordelijkheid ziet, en dit ook concreet heeft vertaald in een financiële reservering van 24 mln. euro in het collegeprogramma ter compensatie van de steken die het rijk met dit akkoord laat vallen. Dat we over de besteding van dat bedrag graag nog met het college van gedachten wisselen zal duidelijk zijn. Of daar nu echt een herijking voor noodzakelijk is zoals het CDA voorstelt vragen we ons wel af.

We zijn het daarom ook niet eens met het voorstel van het college om met dit akkoord in te stemmen. Graag vernemen we nog van het college welke nieuwe motieven er zijn om toch met dit akkoord in te willen stemmen en wat het college dan nog gaat ondernemen om de daaraan verbonden risico’s voor de Provincie te beperken.

Overigens is het deelakkoord wel aangenomen door de Provinciale Staten in Zeeland.

Gekoppelde documenten

	Titel	Bestandsgrootte	MIME-type
	Deelakkoord Natuur en Landelijk gebied	2,4 MB	application/pdf