Dick Visser “Luctor et Emergo” : ik worstel en kom boven…

Velen denken dat deze spreuk te maken heeft met de strijd tegen het water, maar de uitspraak dateert van 1450. Zeeland wilde toen het Verdrag van Nonesuch vieren, waarin de Britse Koningin Elisabeth I verklaarde dat zij de opstand tegen de Spaanse Koning Filips II zou steunen. Pas later werd daaraan de strijd tegen het water verbonden.

Alhoewel wij als provincie Zeeland geen opstand voeren, moeten wij ons wel verweren tegen de voorgenomen bezuinigingen die de provincies ten deel vallen. En dat is een worsteling. De provincies zijn na de auto en de gemeenten de 3e melkkoe van Nederland. Alle middelen worden daarvoor ingezet. Vele ballonnetjes worden opgelaten voor het creëren van een rookgordijn. En met die ballonnetjes bedoel ik de verschillende commissies die ingesteld worden om zoveel mogelijk geld binnen te halen. Ik noem de volgende commissies:

Commissie Kalden: Organisatie en financieringsarrangementen

Commissie Struiveling: Nieuwe verdeling van het provinciefonds

Commissie Lodders: Takenpakket wat verwerkt is in een Bestuursakkoord.

In Den Haag zal men zich wel realiseren dat niet alles binnen gehaald kan worden. Maar dat de provincie het zuiniger aan moet gaan doen, is wel duidelijk. Een gevaar hierbij is dat we als provincies niet als één blok optreden. Elke provincie heeft haar eigen belangen. Maar de provincie Zeeland is een UNIEKE provincie. Qua grondgebied is Provincie Zeeland één van de grootste. Qua inwonersaantal de kleinste provincie. Niet te vergelijken met andere kleine provincie zoals Groningen, Friesland en Drenthe. Zeeland heeft geen gemeenten met meer dan 100.000 inwoners. Er is dus geen dragende gemeente die belangrijke voorzieningen kan financieren. De provincie Zeeland voelt zich dan ook verantwoordelijk voor die voorzieningen die alleen gemeenten met meer dan 100.000 inwoners zich kunnen veroorloven.

De provincie Zeeland is binnen de provincie een GEBIEDSAUTORITEIT.

En zoals we vorige week gehoord hebben, beseffen de beide waterschappen dat ook steeds meer en na de fusie zien zij zich genoodzaakt mee te doen als 15e partner. Maar dan moeten we er wel allemaal van doordrongen zijn dan we het gezamenlijk moeten doen en dat we van die Zeeuwse ziekte af moeten komen.

Daarnaast zullen we met alle andere provincies een gemeenschappelijke deler moeten vinden om niet tegen elkaar uitgespeeld te worden, waardoor er verdeeldheid is en het Kabinet niet anders kan zeggen dat wanneer de provincies er niet uitkomen zij wel genoodzaakt zijn om zelf de knoop door te hakken.

Tijdens het IPO overleg kwam duidelijk naar voren dat elke provincie een ander belang heeft en er een groot verschil is tussen de Randstedelijke provincies en de overige provincies.

Om tot overeenstemming te komen met de andere provincies zullen we als Provincie Zeeland eerst zelf keuzes moeten maken en daarom ligt dit voorstel nu voor ons.

De fractie van de ChristenUnie houdt vast aan de kerntaken in het ruimtelijk-economisch domein en cultuur. Maar daarmee zijn we er niet want de kleine gemeenten binnen de provincie hebben niet die bestuurskracht die daarvoor nodig is. Onze fractie ziet dan ook in dat er voor wat betreft het sociale domein support nodig is vanuit de provincie. Wij hechten veel waarde aan een goede en juiste steun aan de sociaal zwakkeren in de provinciale samenleving.

De provincie zal dus mogelijkheden moeten creëren zodat alle inwoners van de provincie gebruik kunnen maken van openbaar vervoer, bibliotheken, musea en onderwijs. Niemand mag uitgezonderd worden van deze openbare instellingen.

Onze fractie wil zich vooral inzetten voor de zwakkere individuen in de provincie en zal een juiste afweging maken bij instellingen. Zij zullen zich ook moeten gaan bezinnen wat hun kerntaak is en wat zij momenteel extra doen. Zij zullen zich moeten beraden of zij luxe hebben en welke maatregelen zij kunnen nemen.

Maar ook de provincie zal moeten bezuinigingen en dat betekent dat wij kritisch zullen kijken naar onder andere de gelieerde instellingen, de Zeeuwse Bibliotheek en de musea. Maar ook naar SCOOP.

Als we de scenario’s zoals die in het voorstel zijn beschreven naast elkaar leggen dan had scenario 3 de voorkeur, maar scenario 2 is het meest realistische.

Laten we het vooral stapsgewijs doen. Ik bedoel daarmee dat als alle bezuinigingen doorgaan we over een aantal jaren misschien wel worden gedwongen ons te richten naar scenario 1, maar wij gaan daar zoals het er nu voor staat niet van uit. Onze fractie streeft naar een christelijk sociaal beleid .

Ik ervaar deze periode als een worsteling om de juiste keuze te maken. En daarom ben ik met die Zeeuwse spreuk begonnen en wil ik daar ook mee afsluiten. Ondanks de uitdagingen waar we voor staan, vetrouw ik er op dat we uiteindelijk tot goede keuzes kunnen komen.