Doen wij nog wel iets als Provinciale Staten van Zeeland? Of geven we zomaar land terug aan de zee ?!?! Is de houding van de Provincie niet te passief? Kritiek die ik de afgelopen dagen veelvuldig gehoord heb in onze Zeeuwse samenleving. Soms rationeel, maar vaak ook emotioneel. Politiek  gezien is de statenzaal de plaats waar we verantwoording afleggen voor onze rol. Daar loop ik niet voor weg. Wat is er dan gebeurd? Hoe heeft het zover kunnen komen? En wat is de rol van de Christenunie Statenfractie? Om dat helder te maken ga ik even terug naar het verleden:  

Al voor 2005 werd gesproken over de  noodzaak van natuurherstel in de Westerschelde. Getallen van 1.500 tot 3.000 ha werden genoemd om van de Schelde een gezond en optimaal functionerend systeem te maken. Uiteindelijk is door LNV een ondergrens van 600 ha aangegeven. Oktober 2005 hebben we als Staten de regierol aanvaard over 300 ha. Dat hebben we mèt elkaar aanvaard (op de Partij voor Zeeland na). Onze bijdrage was duidelijk: “ De ChristenUnie is tegen ontpolderen, maar er is over ons  hoofd heen geregeerd”. Waarom dan maar de regierol over 300 ha en niet over de volledige 600 ha? Simpelweg omdat 300 ha letterlijk in het verdrag met Vlaanderen benoemd staat. Dat zijn de Hedwigepolder en het Zwin. Dat verdrag is voor ons steeds het uitgangspunt geweest.  Uiteindelijk heeft de provincie een pakket maatregelen neergelegd om invulling te geven aan haar taak. Dit pakket heet het zogenaamde Spoorboekje Middengebied. Onze fractie staat daar nog steeds achter. Naar de mening van de ChristenUnie hebben we als staten ons aan de afspraak gehouden. Dat is inmiddels ook onderschreven door de Minister.  Het besluit over de Hedwigepolder en het Zwin is primair een taak van de regering en het parlement. Dus geen taak van Provinciaal bestuur en Staten. Maar  we hebben daar wel een mening over! Die mening hebben we ook een- en andermaal in Den Haag laten horen. Het kabinet heeft nu een besluit genomen en het is aan de kamer om daarover een eindoordeel te vellen. Provincie Zeeland heeft altijd de lijn gekozen om betrokken te zijn, maar….. niet verantwoordelijk. We hadden  graag gezien dat er een alternatief mogelijk zou zijn. Als fractie van de ChristenUnie vinden we de communicatie van het kabinetsbesluit in april uitermate slecht. Het was een besluit met een dubbele betekenis. Namelijk onderzoek van het geboden alternatief van het waterschap of het offeren van de Hedwigepolder. Het niet haalbaar zijn van het alternatief zou ontpoldering inhouden. Dat is duidelijk gezegd in deze statenzaal, maar in de communicatie van bewindspersonen en Kamerleden is het 1^e deel van het besluit benadrukt. Dat heeft verwachtingen gewekt. Als ChristenUnie vinden we het uitermate te betreuren dat mensen hoop gegeven is, die hen vervolgens later volledig ontnomen wordt. Hiermee raakt vertrouwen in de politiek volledig zoek.  
De Provinciale Staten van Zeeland hebben wel degelijk geprobeerd om alternatieven een kans te geven.  ONZE taakstelling van 300 hectare is zo ingevuld dat er niet ontpolderd hoeft te worden. …
Dan de toekomst. Ik wil daar graag 2 dingen over zeggen:
- Ingrijpen in de Westerschelde heeft grote gevolgen. Nederland neemt en heeft vaak bij het vaststellen van Europese regels op natuur- en milieugebied een voortrekkersrol. Dat gedrag als braafste jongetje van de klas heeft wel zo zijn consequenties.. Niet alleen het realiseren van een wensbeeld maar ook doordenken over praktische haalbaarheid is noodzakelijk, niet alleen voor de Zeeuwse Delta maar ook voor de Wadden. Met de nu gezamenlijk afgesproken Europese regelgeving snijden we ons ongelooflijk in de vingers. Want wat kunnen we dan eigenlijk nog wèl met die Westerschelde? Is het een gebied wat hiermee dan helemaal op slot komt te zitten? Waar zijn nog begaanbare wegen voor nieuwe economische ontwikkelingen? Wij pleiten er voor dat het College doelgericht stappen onderneemt richting LNV om aandacht te vragen voor deze situatie. 
- In haar brief van 16 juli geeft de Minister duidelijk aan dat de ooit in rapportages genoemde 3000 ha compensatie geen beleid zal worden . Moeten we dit nu dan zien als een duidelijke breuk met voorgaand beleid? Uitgaande van mijn voorgaand betoog mag duidelijk zijn dat deze 3000 hectare als ingeschatte ruimtebehoefte voor totaalherstel van het estuarium voor ons niet acceptabel is.
Deze hele kwestie is een splijtzwam geworden in de Zeeuwse samenleving. Dat geeft zorgen bij onze fractie. De kloof tussen het provinciale bestuur en de burger is te groot geworden. Mensen voelen zich in de steek gelaten. Daarom roepen we GS op om de straat op te gaan. Goed aan de burger uit te leggen wat er is gebeurd, waar wij als provincie voor staan en dat de Zwarte Piet wel op de goede plaats moet worden neergelegd: namelijk in Den Haag.