We leven momenteel in roerige tijden. De wereldeconomie trilt op haar grondvesten en de angst neemt toe. Er onstaat een domino effect. De gevolgen van de kredietcrisis zijn nog niet te overzien, maar de eerste negatieve consequenties worden zichtbaar. De huizenverkoop daalt. De bouwwereld is in moeilijkheden. De eerste ontslagen vallen.  De grote economen hullen zich in stilzwijgen. Men heeft het over: we verwachten!  Maar zekerheden geven ze niet meer.

In deze hectische tijd ligt voor ons de programmabegroting 2009 van de Provincie Zeeland. Ook daar onzekerheden door beleggingen bij banken die in grote financiële nood verkeren. We moeten nog maar zien of dat we dat bedrag weer terug krijgen. Het is niet uitgesloten dat dit een jarenlange juridische strijd gaat worden. Als we het landelijk zien, is het relatief geen groot bedrag, maar het is en blijft wel geld van de inwoners van Zeeland waar wij als Statenleden verantwoordelijk voor zijn. Laten we ons daar bewust van zijn. Het vaststellen van deze begroting mag dus geen routine worden.  In de afgelopen periode hebben we gezien dat geld zomaar ineens kan verdwijnen. De geschiedenis blijft zich herhalen. Hebben we de 7 vette jaren gehad en komen nu de 7 magere jaren? 

Gezien de economische ontwikkelingen en de mogelijkheid van een recessie zijn we als Christenunie fractie blij dat de Gedeputeerde Staten terughoudend zullen zijn met het aangaan van nieuwe structurele lasten voor een langere periode. Het is steeds moeilijker om op langere termijn een beleid vast te stellen wat mondiaal proef is.  De kredietcrisis heeft zich binnen enkele weken voltrokken. Het kan dus heel snel gaan en daar dienen we rekening mee te houden.

 Momenteel ziet onze financiële positie er positief uit. Dat zien we terug in de investeringen die we de komende jaren aangaan: de realisatie van de N57, de aankoop van de Westerscheldetunnel en de tunnel bij Sluiskil.

De portefeuille jeugdzorg blijft een zorg. Wanneer komt er nu een einde aan die lange  wachttijden!? Dit speelt niet alleen in Zeeland, maar in heel Nederland. Ondanks meer geld zien we de problematiek nog niet minder worden. Onze fractie heeft het gevoel dat er moeilijk een vinger achter te krijgen is. Waar ligt dat aan?? Aan de bureaucratie van het Bureau Jeugdzorg?  Aan de manier van hulpverlening? Is meer concurrentie in de aanbieders van zorg aan jongeren misschien een oplossing?  Binnenkort zal hierover gepraat worden in de commissie Welzijn. Wij denken dat met het aanbieden van meerdere jeugdzorgaanbieders er meer keuzevrijheid komt en meer ruimte voor innovatieve ontwikkelingen. 

In de verdeling van de cultuursubsidies zien wij nog geen heldere afweging. We constateren dat sommige aanvragen worden afgewezen en dat andere organisaties weer subsidies krijgen zonder dat ze een aanvraag hebben ingediend. Onze fractie fronst toch wel de wenkbrauwen bij de hoogte van de subsidies aan het Zeeuws Nazomer Festival en bij Film by the Sea. Staat de hoogte van de subsidies in verhouding tot de grootte van de doelgroep? De voorstellingen op locatie zijn duur voor veel inwoners van Zeeland en dus voor een beperkte doelgroep. Film by the Sea is een commerciële organisatie die door sponsoring zijn eigen broek hoog zou moeten houden. Een goed voorbeeld is Concert at Sea. De argumentatie van de provincie om daar aan mee te doen  is om Zeeuwse bands de mogelijkheid te bieden zich daar te presenteren. Wij ondersteunen dat. De sponsoring van Film by the Sea zou voor onze fractie alleen ter ondersteuning kunnen zijn van filmmakers uit de provincie Zeeland. Wij vinden voor dergelijke projecten een provinciale bijdrage van 30.000 euro voldoende. 

De provincie heeft door middel van de subsidies aan het ZNF en Film by the sea  meegewerkt om dergelijk evenementen op de kaart te zetten. Maar nu het er eenmaal is en het een steeds terugkerend evenement aan het worden is,  vinden wij als Christenunie fractie dat men nu zelf aan de slag moet door middel van sponsoring. Als het een goede ontwikkeling heeft doorgemaakt dan zou het zo moeten zijn dan organisaties en bedrijven er geld voor over hebben om erbij te horen. De nu voor ons liggende subsidies voor het ZNF en Film by the Sea vinden wij extreem hoog.

Wij hebben begrepen dat er nogal wat onduidelijkheid heerst over de subsidies aan het Zeeuws orkest. Mogelijk dat de Gedeputeerde daar tijdens de commissievergadering iets over kan mededelen.  Wij vinden het Zeeuws orkest een bijzonder orkest omdat zowel professionals als amateurs deel uitmaken van het orkest.

Openbare orde en veiligheid heeft onze speciale aandacht.. Het is nog maar een enkele week geleden dat er een grote nationale oefening heeft plaats gevonden waar de Provincie Zeeland ook aan heeft meegedaan. Wat al eerder door ons in het verleden is aangegeven, werd ook nu weer bevestigd. Bij een nationale ramp of calamiteit is Zeeland geen prioriteit. Nagenoeg alles richt zich op de Randstad en zijn directe omgeving. Dat is een gegeven. Wij dienen ons daar op voor te bereiden. Dat betekent dat deze provincie een duidelijke bevelstructuur moet hebben met 1 gezicht. In de afgelopen jaren hebben we regelmatig gezien dat er problemen ontstaan bij de coördinerend Burgemeester. Ik bedoel daarmee niet de functie maar de persoon die steeds in een lastig parket gebracht wordt. Burgemeesters voelen zich verantwoordelijk voor zijn of haar gemeente en hun inwoners. Dit brengt hen in conflict als ze zitting moeten nemen in het Regionale Beleidsteam. In een provincie als Zeeland zou het toch heel goed passen als die rol door de Commissaris van de Koningin vervuld zou worden. Binnenkort wordt hierover in de 2^e Kamer gedebatteerd en het leek ons goed om een motie in te dienen met daarin het verzoek om in Zeeland de Commissaris van de Koningin te benoemen tot voorzitter van de Veiligheidsregio.

Daarnaast blijft de veiligheid op de Westerschelde een belangrijk item. Voor ons is niet de vraag of er een ramp of calamiteit gebeurt maar wanneer. En zijn er dan voldoende middelen om die te bestrijden? Of zijn we dan afhankelijk van derden? Door de gemeentelijke indeling van de Westerschelde brengt dat versnippering met zich mee. Wie is uiteindelijk waar verantwoordelijk voor? Ook hier zou een duidelijk bevelstructuur de voorkeur genieten. Wij hopen dat er snel duidelijkheid zal komen met de inwerkingtreding van de vier Scheldeverdragen. 

De fractie van de ChristenUnie is blij dat de milieubeweging en de visserijsector (de schaal- en schelpdieren sector) weer aan het praten zijn. Wij hechten veel waarde aan dit overleg.

Elkaar zwart maken is niet zo moeilijk, maar kijken wat er in gezamenlijkheid WEL mogelijk is geeft ruimte. Beide partijen moeten dat evenwicht zien te vinden. We zijn dan ook hoopvol nu beide partijen weer met elkaar in gesprek zijn. 

Bij de behandeling van de Programmabegroting 2008 hebben wij iets gezegd over het in dienst nemen van mensen met een functiebeperking. Ik kan mij nog herinneren dat we in de verkiezingentijd in februari/maart 2006 een bijeenkomst met deze mensen hebben gehad in deze Statenzaal. Men was toen zeer enthousiast, maar er werd toen al gezegd dat men ook resultaten wil zien. Tot op heden heb ik nergens hier iets over kunnen lezen. Kan de Gedeputeerde de stand van z aken geven hoe het daarmee staat??

Voor ons als fractie van de ChristenUnie hebben wij ons christelijk geloof waar we kracht en vertrouwen uit mogen putten. Dit geeft ons ook weer de moed om door te gaan. Wij wensen GS dan ook God's zegen toe bij de realisatie van deze begroting.