Vandaag een voorstel aan de orde om een referendum verordening te maken voor Zeeland. Dit had een wat beladen achtergrond. Actievoerders tegen ontpolderen hebben een burgerinitiatiefvoorstel ingediend om een referendum te houden over de ontpoldering langs de Westerschelde. Het probleem is dat dit burgerinitiatief wel ingediend en behandeld wordt, maar dat de Provincie over dit onderwerp nooit een referendum kan houden, want de Provincie gaat niet over het wel of niet ontpolderen voor natuurherstel in de Westerschelde, daar gaat de Rijksoverheid over. De Provincie is slechts uitvoerder van het beleid van de minister van Landbouw.

Om een referendum te houden is eerst een referendum verordening nodig.

Dus door de Partij voor Zeeland een motie ingediend en door D’66 een voorstel om een referendumverordening te maken. Dit voorstel is door de Staten met minimaal verschil aangenomen, zodat we binnenkort gaan praten over het maken van een referendumverordening.

De ChristenUnie is geen voorstander van zo’n verordening. Naar onze mening voegt het houden van een referendum niets toe aan het representatie democratisch stelsel dat we in Nederland hebben. In de democratie gaat het niet om rechten en instemming maar om verantwoordelijkheid en dienstbaarheid. Het gezag van de overheid is niet van de mens ontvangen maar door God gegeven. Dit uitgangspunt geeft aan gekozenen in het bestuur een grote verantwoordelijkheid. Overheidsgezag is in de ogen van de ChristenUnie een opdracht, een ambt waarin burgers door hun stem hun verantwoordelijkheid nemen en die overdragen aan het gekozen bestuur voor een bepaalde tijd. De overheid moet dienstbaar zijn aan de samenleving, tot eer van God en tot heil van de medeburger. Het vertrekpunt is dus anders. Niet het ver doorgevoerde beslissingsrecht is zaligmakend, maar afgewogen beslissingen in een brede verantwoordelijkheid genomen door een gekozen bestuur. Er is burgerparticipatie genoeg, en dat is goed. In Zeeland is er het burgerinitiatief, waardoor burgers zaken op de agenda van Provinciale Staten kunnen zetten, er is interactieve besluitvorming waarin burgers vroegtijdig mee kunnen praten over te nemen besluiten . Goede volksvertegenwoordigers gaan de boer op en luisteren en voelen in de samenleving wat er speelt. Referenda voegen daar niets aan toe. We hebben ze niet nodig. We zijn er ook niet mordicus tegen, in bepaalde goed omschreven gevallen kun je wel eens een referendum houden, wij staan er niet bij te juichen. Als straks de discussie komt om een Referendumverordening te maken zullen wij heel kritisch kijken of er in de toekomst alleen zinvolle referenda worden gehouden.